ERNESTO BAZAN – bardzo prywatna opowieść
Zamieszczona poniżej informacja prasowa, przygotowana przez Fundację Fotografii FORT, syntetycznie opisuje jego niebywałe zasługi dla współczesnej fotografii. Ja podzielę się bardzo prywatną historią związaną z tym wyjątkowym człowiekiem, wspaniałym fotografem, Ernsto Bazanem.
Było to kilka lat temu. Przeglądając Internet w poszukiwaniu dobrych fotograficznych książek, niespodziewanie natrafiłem na publikację, która magnetycznie przykuła moją uwagę. Książka zatytułowana była Cuba Bazan.
Patrzyłem jak zaczarowany, zauroczony i przejęty emocjonalnym ładunkiem fotografii, ich treścią, sekwencją w jakiej zostały ułożone, graficzną szatą uwzględniającą osobiste, przejmujące notatki autora. Pomyślałem, że musi natychmiast zamieszkać wśród mojej kolekcji albumów fotograficznych, i że jeśli ją zdobędę, to zapewne stanie się jedną z najważniejszych publikacji jakie posiadam.
Im dłużej przyglądałem się fotografiom, nabierałem też dziwnego przekonania, że oto gdzieś na świecie jest człowiek o podobnej do mojej wrażliwości. Niebywałe, ale miałem wrażenie, że wyczuwam i rozumiem motywację jaka towarzyszyła autorowi, kiedy naciskał migawkę.
Nagle postanowiłem go poznać.
Zajęło mi kilka dni, zanim zdobyłem numer telefonu Ernesto. Odebrał go w Nowym Jorku, gdzie w Brooklyńskiej dzielnicy miasta posiadał dom i pracownię. Poprosiłem o spotkanie. Wyznaczył mi godzinę oraz termin w ciągu kolejnych trzech dni, ale nie zapytał skąd dzwonię, a ja uznałem, że nie będę się z tego tłumaczył.
W tym czasie podróżowałem intensywnie. Posiadałem tysiące wolnych mil zbieranych w różnych liniach lotniczych, wsiadłem więc do samolotu następnego dnia i poleciałem z Warszawy na spotkanie do Nowego Jorku.
Obiad, który zjedliśmy razem trwał prawie trzy godziny. Wyszedłem ponownie oszołomiony i oczarowany.
Oto empirycznie potwierdziły się wszelkie przewidywania, z jakimi poleciałem za ocean. Rozmawiałem z ciepłym i delikatnym człowiekiem, który opowiadał mi o sensie swoich działań, o wartościach, które motywują go do fotograficznej pracy, o ludzkim znoju jaki obserwuje, o prawdzie i wolności, o którą walczą ci, których pokochał i których fotografował. Mówił o miłości i o potędze wiary, o tym wszystkim, co intuicyjnie wyczuwałem patrząc w Warszawie na jego zdjęcia.
Wymieniliśmy się książkami, a ja zaraz wsiadłem do samolotu i powróciłem do Warszawy czując, że przywożę ze sobą nową przyjaźń. Trwa ona po dzień dzisiejszy. Pielęgnowana przez nas obu, dostarcza przeżyć najwspanialszych, za co przy tej okazji Tobie Ernesto bardzo dziękuję.
Tomasz Tomaszewski
ps A do tego, że przyleciałem na obiad z Warszawy przyznałem się Ernesto po kilku latach, kiedy na Sycylii prowadziliśmy kolejne już, wspólne warsztaty.
Informacja prasowa przygotowana przez Fundację Fotografii FORT
© Ernesto Bazan
TRYLOGIA KUBAŃSKA. ERNESTO BAZAN
16.03.2018 – 6.05.2018
Galeria IFF (Fundacja Instytut Fotografii Fort)
Fort Mokotów, Racławicka 99, Warszawa
Kurator wystawy: Tomasz Tomaszewski
Wernisaż wystawy: 16 marca 2018 (piątek), godz. 19.00
Wstęp na wernisaż: bezpłatnie
Cena biletu w dniach 17.03.2018 – 6.05.2018: 7 zł
Godziny otwarcia: środa-piątek 14:00-18:00; sobota-niedziela 12:00-18:00
INFORMACJA PRASOWA
Przez blisko ćwierć wieku Ernesto Bazan dokumentował życie codzienne na Kubie. Na Trylogię kubańską, prezentowaną w Galerii Instytutu Fotografii Fort od 16 marca, składają się trzy cykle fotograficzne, z których każdy w odmienny sposób obrazuje stosunek włoskiego artysty do kraju, który – odwiedzany przed laty – stał się jego drugą ojczyzną.
Wybór blisko 70 fotografii otwiera Cuba Bazan – seria zrealizowana w okresie niepokojów związanych z rozpadem bloku komunistycznego, nazwanym przez Fidela Castro El Periodo Special. Cykl Al Campo, powstały po decyzji autora o stałym osiedleniu się na wyspie i założeniu rodziny, to hołd dla prostego życia na prowincji. Zwieńczeniem procesu eliminowania tego, co polityczne, na rzecz tego, co prywatne i uniwersalne są prace z najpóźniejszego cyklu, zatytułowanego Isla. Znajdują się wśród nich zarówno intymne portrety, jak i panoramiczne pejzaże czy martwe natury.
Poetyka fotografii Bazana ewoluowała na przestrzeni blisko trzech dekad twórczości. Poczynając od czarno-białych, surowych w charakterze dokumentów ubóstwa po upadku Związku Radzieckiego, autor podejmował z czasem eksperymenty z zastosowaniem koloru, by w pełni świadomie używać go w – jak sam je określa – medytacjach nad krajobrazami wyspy. Przemianom formy w pracach Ernesta towarzyszyło stopniowe różnicowanie tematów, wśród których coraz mniej politycznej anegdoty, więcej zaś instrospekcji i poczucia przynależności.
To naród, który kocha i docenia życie w jego najprostszych przejawach. Fotografowałem ich godność, przedsiębiorczość, ich miłość do dzieci, muzyki i tańca oraz żarliwą religijność. Z czasem przestałem być zdystansowanym obserwatorem – uważa Bazan.
Trylogia kubańska jest częścią programu przybliżania polskiej publiczności klasyków światowej fotografii, realizowanego przez Fundację Instytutu Fotografii Fort.
Ernesto Bazan – ur. 1959 w Palermo na Sycylii. Jeden z najbardziej uznanych na świecie współczesnych artystów, zajmujący się fotografią humanistyczną. Absolwent fotografii nowojorskiej School of Visual Arts. Od swojej pierwszej wizyty w 1992 roku, przez blisko 25 lat dokumentował przemiany społeczno-polityczne Kuby oraz krajobrazy wyspy. Od 2002 roku prowadzi warsztaty fotograficzne, poświęcone tematyce Ameryki Łacińskiej. Mieszka w Veracruz w Meksyku.
Jest autorem kilku książek fotograficznych: The Perpetual Past, Passing Through, The First Twenty Years, Island, Molo Nord, Al Campo. W maju 2009 roku jego album Bazan Cuba otrzymał tytuł książki roku w ramach New York Photo Festival.
Bazan jest także laureatem wielu prestiżowych konkursów i nagród z dziedziny fotografii, w tym m.in. World Press Photo, Dorothea Lange – Paul Taylor Prize czy The W. Eugene Smith Grant. Jego prace znajdują się w kolekcjach Museum of Modern Art w Nowym Jorku, International Center of Photography w Nowym Jorku, San Francisco Museum of Modern Art w San Francisco, Bibliothèque nationale de France w Paryżu, Fondazione Italiana per la Fotografia w Turynie, Center for Documentary Studies at Duke University w Durham i innych.
Fundacja i Galeria IFF
Celem statutowym Fundacji Instytutu Fotografii Fort jest wspieranie polskiej fotografii oraz promowanie jej zarówno w Polsce, jak i za granicą poprzez organizację wystaw, wydawanie książek fotograficznych oraz tworzenie programów stypendialnych dla polskich fotografów. Od kwietnia 2016 roku działa prowadzona przez Fundację czytelnia fotograficzna, a mieszcząca się w Forcie Mokotów galeria jest jedną z największych w Polsce galerii poświęconych wyłącznie fotografii.
IFF prowadzi także działalność edukacyjną, której celem jest wyłanianie młodych talentów fotograficznych i rozwijanie ich zdolności oraz szersza edukacja na temat fotografii wśród dzieci i młodzieży.